No work, no worries

3 weken geleden ben ik naar de Gold coast gevlogen om daar werk te gaan zoeken. Ik verbleef bij Renata, een Braziliaanse die ik in Adelaide had ontmoet, in een prachtig resort. Namelijk een 4 sterren appartementen resort aan de zee, met een zwembad, gym en spa. Ik mocht alles pakken en doen en zelfs de surfplank van haar huisgenoot lenen, ideaal! Ik ben overal in de omgeving van Currumbin (haar woonplaats) gaan zoeken naar werk. Met m’n CV alle winkels in en uit gegaan in de hoop ik ergens kon werken. Bij een paar plaatsen zochten ze wel iemand, maar nooit meer wat terug gehoord.. Ook ben ik naar een paar work agencies geweest, maar die waren allen alleen maar bedoeld voor burgers van Australië, en dus niet voor backpackers helaas.

Op een vrijdag ben ik met Renata mee gereden naar Byron bay. Zij werkt daar bij de skydive en ik kon dus een lift krijgen daarheen. We zouden die nacht daar blijven slapen, omdat er een feestje was waar ze graag heen wilde. In de ochtend heb ik eerst een wandeling gemaakt en daarna ben ik op het strand gaan liggen. In het water (eindelijk eens) Nederlanders ontmoet en met hun heb ik de rest van de dag doorgebracht. Tes sliep in het grote hippie hostel ‘Arts Factory’, waar je workshops hoelahoepelen kan doen (GEWELDIG!), ook zag ik dat je yoga sessies kan doen, dus dit is er één om te onthouden voor als ik terug ga naar Byron. ’s Avonds uitgegaan en de volgende dag wakker geworden met een kater in de auto van Renata waar we in sliepen. We hadden geprobeerd dit gratis te houden, maar helaas, net toen we vroeg in de ochtend weg wilde rijden kwam er iemand controleren en moesten we alsnog betalen. Hij had ook heel slim de weg geblokkeerd met z’n eigen auto dus er tussenuit glippen was geen optie. De brakke dag zijn we eerst op het strand gaan liggen en daarna zijn we gaan chillen op een grasveld waar een band was en er een soort ‘playground’ was gemaakt: mensen die met hoelahoepels stonden te dansen en andere mooie sierlijke dingen. Heerlijke sfeer, relaxte mensen, mooi weer. Wat wil je nog meer? Ik denk dat Byron de meest relaxte plek ter wereld is. Hemel op aarde dus, helemaal geweldig dit dorp. ’s Middags terug gereden naar Currumbin en de volgende dagen weer werk gezocht en een beetje gesport. Ik mocht eindelijk op gesprek komen voor werk in Brisbane als een deur-aan-deur-verkoper. Ik kon met een vriendin van Renata mee terug rijden die vanuit Brisbane op bezoek was en kon slapen bij een vriend van Renata. Helemaal prima dus allemaal en lekker cheap. De jongen waar ik sliep was een grote Braziliaanse neger. In het begin allemaal maar vreemd, dit was namelijk de eerste keer dat ik ging ‘couchesurfen’ bij iemand die ik niet kende. Al snel erachter gekomen dat hij super gastvrij is en heel relaxt. Ik werd meteen al alleen gelaten in z’n huis omdat hij ’s nachts moest werken en mocht al het eten pakken wat ik wilde.

De volgende dag op ‘sollicitatiegesprek’ geweest, wat een voorstelrondje was met meerdere mensen en later op de dag te horen gekregen dat ik aangenomen was. De volgende dag zou de training starten en daarna zouden we de straat op gaan. Echter zou ik per verkoop betaald gaan krijgen, wat dus een stuk minder is. Begin van de avond werd ik door een ander bedrijf gebeld, ook daar mocht ik op sollicitatiegesprek komen. De volgende ochtend ben ik op sollicitatie geweest en ik mocht de volgende dag meteen terug komen. Ik dacht dat ik al aangenomen was en wist dat ik daar per week betaald zou krijgen dus had de andere baan afgemeld. De volgende dag bleek dat ik nog helemaal niet aangenomen was, maar dat dit een proefochtend was om te kijken wat het precies voor werk was. Het ging ook om het verkopen van veel verschillende dingen, maar dan op winkelcentra’s en evenementen. Even dacht ik dat dit echt niks voor mij zou zijn, aangezien mijn Engels niet de allerbeste is, maar er werd me verteld dat dat ook zeker niet hoeft voor deze baan. Het belangrijkste is om de mensen geïnteresseerd in je te krijgen en dan uiteindelijk dus iets proberen te verkopen. Nou goed, ik dacht dat ik dit dus wel kon doen. Aan het einde van de proefochtend te horen gekregen dat ik was aangenomen (net als alle andere 11 jongens die er waren). Na Pasen zouden er 2 trainingsdagen zijn en daarna zou het echte werk beginnen. Het was echter pas donderdag… De trainingsdagen zou ik niet betaald krijgen en ik kon maar 5 dagen werken daarna, dus uiteindelijk zou het er op neer komen dat ik 7 dagen lang me best doe voor een klein beetje geld. Na een tijd maar besloten dat ik het niet ging doen, omdat ik het niet waard vond. Maar toen… Wat moet ik nou 2 weken lang in Brisbane doen? Of zou ik anders terug gaan naar de Gold coast? Ik wilde graag Darwin nog zien en eerst had ik dat gepland nadat San zou zijn geweest, maar waarom niet nu meteen? Goedkope tickets geboekt en die zaterdagavond vloog ik naar Darwin. Diezelfde dag ben ik in Brisbane nog naar de paardenracebaan geweest, omdat ik wist dat er die dag wedstrijden zouden zijn. Ik wist natuurlijk dat er op paardenevenementen de toeschouwers er vaak netjes bijlopen, maar dit spande toch echt de kroon. De meeste mannen in pak en de vrouwen in de meest chique jurken en een frutseltje in het haar. Met een man aan de praat geraakt en die heeft me de spelregels uitgelegd van het gokken op de paarden. Na een aantal wedstrijden zelf ook maar een gok gaan doen. Eerst de paarden goed geobserveerd om te kijken voor welke paarden ik dacht dat ze in een goede conditie waren en toen 4 paarden van de 18 opgegeven waarvan er 2 als eerste en tweede zouden moeten eindigen. In het begin stonden er 2 daarvan continu als winnend, maar aan het einde was het er helaas nog maar 1, en wel een ander paard. Had ik me toch bijna die paar honderden dollars gewonnen…

De vlucht naar Darwin was goed te doen, langste binnenlandse vlucht ever, maar ik had een rij voor mezelf. Op internet had ik me aangemeld voor een site om te couchesurfen en ik kon bij iemand verblijven in Darwin. Het was een appartement en deed me erg denken aan een vies studentenhuis. Maar goed, het was gratis dus ik had niks te klagen natuurlijk! Er leefden daar 4 jongens en 2 meisjes, allen erg vriendelijk en gastvrij. Ik ben met een aantal van hun naar een strandje geweest en ’s avonds uit geweest. De eerste dagen ben ik ook een planning gaan maken voor wat ik tijdens mijn verblijf in Darwin zou doen. Alweer 1,5 jaar geleden heb ik een Australisch meisje leren kennen in Ibiza en zij komt uit Darwin. Ze is zelf ook nog aan het reizen dus helaas konden we geen meeting doen, maar ze had me wel veel tips gegeven over wat ik kon doen in Darwin. Zo wilde ik graag naar 2 National Parks: Litchfield en Kakadu. Omdat ik niemand had ontmoet die dit ook wilde doen besloot ik toch weer via Gumtree (Australische marktplaats) te gaan zoeken naar een reismaatje. Achteraf weer een tegenvaller… Ik had nog wel afgesproken van tevoren met de Duitse jongen en het leek een goed georganiseerde spontane jongen. Binnen een aantal dagen was dat wel anders. Zo moest die alles hardop zeggen wat die deed, was die het niet zo vaak met me eens en was het echt een mietje. Er zijn hier sprinkhanen in alle soorten en maten en tijdens een wandeling sprong er een kleintje in me nek en gelukkig ook meteen weg. 3 seconden later staat meneertje achter me te gillen als een meisje, want er sprong een sprinkhaantje op z’n been… Dacht dat ik al één van de ergere was, maar zo blijkt maar van niet. Ook het feit dat ik deze dagen in een tent zonder matras moest slapen omdat het in de auto te warm was en er te veel muggen in zaten was niet echt een succes. De laatste nacht zaten er ook zo’n 1000 muggen in de tent dus ben ik heel vroeg, lang voordat de zon op kwam maar naar de toilethokken gevlucht waar het vol zat met mega kikkers, die giftig bleken te zijn. Op de derde dag waren er 2 meiden die mee wilden liften en meneer wilde ze zo graag meenemen want hij weet hoe het voelt om geen lift te kunnen krijgen… In het begin vond ik het maar niks, onze hele auto lag vol met zooi, en die was al niet zo groot. Later op de dag was ik blij dat die meiden mee waren, was tenminste een stuk gezelliger als met m’n vrind. Buiten wat ik hierboven heb besproken waren Litchfield en Kakadu erg mooi, maar ik had er eerlijk gezegd wel iets meer van verwacht. Waarschijnlijk was het omdat er veel wegen waren gesloten in Kakadu vanwege het vele water nog van het natte seizoen en we dus de mooiste dingen niet konden zien. Litchfield was echter wel heel fijn omdat je overal kon zwemmen in natuurlijke wateren bij de watervallen, heerlijk verkoelend in die hitte. Het is hier namelijk elke dag zo’n 35 graden met een hele hoge vochtigheidsgraad. Je hoeft maar een paar stappen te doen en je staat al te zweten. Tijdens onze trip hadden we ook de krokodillencruise gedaan, waarbij je wilde crocs kon zien springen naar het eten dat ze boven de neus werd gehouden; heel gaaf om te zien, maar oehh ze zijn best eng van zo dichtbij!

Bij terugkomst in Darwin heb ik een hostel geboekt . De eerste avond een manager van Peter Pan ontmoet (een travel agency), wat me toch even heel goed uitkwam! Ik wilde in Darwin namelijk sowieso nog Fraser Island en Whitsundays boeken, dus de volgende dag ben ik naar Peter Pan gegaan en heb ik mooie kortingen gekregen, plus heel veel tips voor de oostkust. De andere laatste dagen in Darwin heb ik niet heel veel bijzonders meer gedaan. Ik was op de Mindle Markets, maar nog geen 10 minuten later begon het kei en keihard te regenen en 2 minuten later vielen alle lichten uit. Helaas pindakaas, geen Mindle Markets voor mij.

Nu is het alweer 29 april en ik ga zo weer naar het vliegveld om terug te vliegen naar Brisbane. Heerlijke tijd gehad in Darwin, maar nu gaat het nog veel mooier worden, want morgen komt de liefste aan!!! We gaan met een campervan vanuit Brisbane eerst in Zuidelijke richting naar Byron bay en vervolgens omhoog, de oostkust doen tot aan Cairns en een stukje daar voorbij :). Cheeeeeers vanuit Darwin xxx

(Inmiddels al in Brisbane)